„Zwycięzcy robią to czego nie robią przegrani…”
„…Robią jeszcze jeden krok!”
Minęły cztery lata jak firma Vision Polska sp. z o.o. udziela pomocy naszym sportowcom – paraolimpijczykom: Annie Mayer(Szymul), Tomkowi Hamerlakowi, Marcinowi Mielczarkowi, Robertowi Chyra.
Cztery lata temu po słabych igrzyskach olimpijskich w Atenach wystąpili paraolimpijczycy i spisali się wyśmienicie zdobywając 54 medale! Już wtedy jednak wiadomo było, że o powtórzenie sukcesu na XIII Igrzyskach Paraolimpijskich Pekin 2008 będzie bardzo trudno-zarówno z przyczyn regulaminowych (łączenie grup niesprawności) jak też z powodów czysto sportowych, gdyż gospodarze imprezy – Chińczycy postanowili rzucić na kolana cały świat i to zarówno w pierwszych igrzyskach, jak i drugich.
Nikt nie przewidywał, że sprawni olimpijczycy tak słabo wypadną w Pekinie i wystartują gorzej nawet niż w Atenach. Do Chin pojechało ich prawie trzy setki mężczyzn i kobiet, lecz poza bardzo nie licznymi wyjątkami zawiedli oczekiwania polskich kibiców:10 medali w tym zaledwie 3 złote. Nie najlepsza polityka PKOl spowodowała, że do Pekinu pojechało kilku bardzo słabych zawodników i zawodniczek . cyt. „Ale to dla nich zabezpieczono znakomity sprzęt, stroje niczym z żurnali mód i sowite nagrody, które ostatecznie okazały się wyższe od obiecanych, bo w skarbczyku – z braku spodziewanych medali pojawiała się superata.
Paraolimpiadę wygrały Chiny, przed Wielką Brytanią. Reprezentacja Polski zajęła – 18-te miejsce, jednak z dorobkiem 30 medali( 5 złotych – 12 srebrnych – 13 brązowych ). To i tak znakomite osiągnięcie zdecydowanie powyżej oczekiwań, gdyż dla sportu niepełnosprawnych nastały w naszym kraju bardzo ciężkie czasy.
Prawda jest taka, że paraolimpijczyków pojechało 3 razy mniej niż olimpijczyków, za to zdobyli oni 3 razy więcej medali!”
W XIII Paraolimpiadzie w Pekinie wzięło w sumie udział 4200 zawodników i zawodniczek ze 148 krajów świata. Poprawiono ponad 200 rekordów świata, a trzy były dziełem polskich sportowców.
Dla wszystkich uczestników niesamowitym przeżyciem była uroczystość otwarcia XIII Igrzysk Paraolimpijskich w Pekinie w dn.6 września. Była ona bardziej wzruszająca od tej z 8 sierpnia, kiedy to zapłonął znicz XXIX Olimpiady. Cyt. „Szczególnie podniosła była chwila zapalenia znicza. Pochodnie z ogniem przejął od niewidomej zawodniczki z psem, złoty medalista poprzednich igrzysk, chiński lekkoatleta Hou Bin, po czym z wózkiem wspinał się po linie. Po jego naprężonych mięśniach widać było ogromny wysiłek.”
Cz.II
„Podopiecznym” Vision Pl oraz SKWWL ”Delphi” mimo ustanowienia życiowych rekordów nie udało się stanąć na podium w Pekinie. Jednym z najbardziej bolesnych i dramatycznych doświadczeń dla każdego sportowca, to „otrzeć się o medal na olimpiadzie” czyli zając IV miejsce!
I tak się stało w przypadku Marcina Mielczarka, tylko 0,05s zabrakło do brązu na 200m…mimo że ustanowił nowy rekord Polski. Podobnie Robert Chyra w pchnięciu kulą, rekord życiowy( 13,01m) a jednak…aż i tylko IVm. Łukasz Kałuziak –młodzik ale rozwojowy zawodnik, debiutant w Pekinie, w rzucie oszczepem wynikiem na 49,57m był ósmy, w pierwszej dziesiątce najlepszych na świecie! Ale z tym wynikiem, wśród młodzików nawet pełnosprawnych, w całym woj. łódzkim nie ma sobie równych.
Nasza sprinterka Anna Mayer-Szymul w swojej ulubionej dyscyplinie -200m zajęła VIm ale był to jej rekord życiowy! Niestety obowiązki młodej mamy i obrona doktoratu jednak zaważyły na wyniku w tym ważnym momencie. Ania w lekkiej atletyce kończy bogata karierę sportową…ale nie kończy ze sportem! Jej dorobek medalowy z trzech paraolimpiad (Sydney, Ateny, Pekin) jest imponujący! Zdobyła w sumie dla Polski 6 medali(5 srebrnych i 1 brązowy). Rok przed igrzyskami w Sydney zdobyła 3 złote medale(100, 200, 400m) podczas Mistrzostw Świata w Barcelonie.
Tomek Hamerlak nasz bohater bez jednej nogi, ścigający się na wózkach tez nie miał szczęścia w swojej koronnej dyscyplinie – w maratonie na wózkach. „W ostatnim dniu igrzysk, wystartowaliśmy do maratonu po rekord świata – mówi Tomek – na 18-tym km nastąpiło silne odwodnienie organizmu i całe marzenie o medalu prysło. Natychmiast przyszła myśl: ”nie poddać się! ukończyć maraton!”(był 22). Wśród maratończyków znane jest powiedzenie: ”Raz odpuścisz, to następnym razem szybciej się poddasz!”
Pozwolę sobie zacytować trenera kadry narodowej w lekkiej atletyce PZSN(2*) p.Wojtka Kikowskiego:” Na XIII Paraolimpiadzie ustanowiono tylko w lekkiej atletyce 125 rekordów świata, to najlepiej świadczy o wielkim wzroście poziomu i profesjonaliżmie. Trzeba mocno zakasać rękawy i zacząć intensywnie trenować , żeby utrzymać się w światowej czołówce” Dzisiaj sport niepełnosprawnych, to w pełni sport wyczynowy bez względu na ułomność zawodnika. Niestety niektórzy decydenci i działacze traktują go nadal krzywdząco. Jak zwykle po każdych zawodach następuje rozliczanie trenerów i zawodników…ale nikt z tych rozliczających nie pamięta, że już w X.2007 – 13 zawodników /m.in. nasi podopieczni/ spełnili kryterium wynikowe do nominacji „na Pekin”. Zgodnie z regulaminem PKPar od tego momentu powinni otrzymywać stypendium! To było tylko na papierze. Dopiero w kwietniu 2008 sportowcy otrzymali, bez wyrównania za pozostałe m-ce(!) Gdzie u pełnosprawnych taka sytuacja jest niedopuszczalna. Przy marnej rencie i braku sponsora ciężko, oj bardzo ciężko jest 6 razy w tygodniu, 2 razy dziennie przygotowywać się do najważniejszych zawodów.
I co wtedy „Robią zwycięzcy? Robią to czego nie robią przegrani…”
Po krótkiej regeneracji i odpoczynku, mimo przeciwności losu, mimo własnych ułomności i słabości wracają do mozolnych treningów… Swoją determinacją i wytrwałością udowodnili, że można ZWYCIĘŻAĆ, że niemożliwe jest MOŻLIWE ! 3*)
„A CZY TY MOŻESZ WZIĄĆ ICH ZA PRZYKŁAD ?”
Na zakończenie chciałbym serdecznie podziękować wszystkim sympatykom sportowców – paraolimpijczyków za wsparcie mentalne i fizyczne, za każdy 1% co roku przekazywany na rzecz tych wspaniałych ludzi! Szczególnie Beacie Suchodolskiej(za wyjątkową pomoc przy projekcie dot. dotacji z Unii), Darkowi Żochowskiemu(za profesjonalna akcję wolontariuszy w Mińsku Maz.),Hani Czyżewskiej(za wszystkie wspólne działania), Waldemarowi Warzecha(za gwiazdkowe prezenty), Pawłowi Czarneckiemu, Adamowi i Marioli Ballon i Adamowi Dolińskiemu i ich Drużynom(za akcję z teledyskami) i wszystkim innym, których nie sposób wymienić! Gorące podziękowania ślę dla lekarzy, którzy wykorzystując nasze BAD-y przez 4 lata konsultowali sportowców i ustawiali im programy wspomagające: dr Ali Bazarovej, dr Galinie Margiewicz, dr Andrzejowi Janusowi oraz dr Marcie Siejka-Wawrzaszek . DZIĘKI! Szczególne podziękowania przesyłam całej Drużynie Vision Polska za dobre serce oraz Dyrektorowi Grzegorzowi Maciejczykowi za dużo produktów, za pomoc finansową (szczególnie przed Bożym Narodzeniem 2007- gdzie był to bardzo trudny finansowo okres dla sportowców). DZIĘKI!
DZIĘKI w imieniu swoim i przede wszystkim w imieniu PARAOLIMPIJCZYKÓW !!!
I liczymy na dalszą wspaniałą i owocna współpracę ! Następny ważny etap to
Mistrzostwa Świata 2010 oraz XIV Paraolimpiada „Londyn 2012”.
Do zobaczenia
Roman Rebeczko
…………………………………………………………………………………………………………………………………………..
1*)W artykule wykorzystałem informacje z biuletynu PZSN START pt. ”Sport Niepełnosprawnych” z art. Janusza Atlasa ”Najlepsi z nas” oraz fragment wypowiedzi attache olimpijskiego polskiej ekipy p. Janusza Tatery.
2*)PZSN –Polski Związek Sportów Niepełnosprawnych
3*) zobacz więc film: http://tnij.org/ateny
…………………………………………………………………………………………………………………………………..
Stowarzyszenie Krzewienia Wyższych Wartości Ludzkich "Delphi" 